توتون صنعت ـ آغاز سال بود که رهبر انقلاب سال 1402 را سال «مهار تورم و رشد تولید» نامگذاری کردند. رهبر انقلاب فرمودند که در سال 1402 مسئله اصلی ما اقتصاد است و مسئولین هم دولت، هم مجلس و هم فعالان اقتصادی باید همت و دقت کنند، مشکلات مردم رفع شود. ایشان تأکید کردند که تولید یک کار اساسی است و در کنار تولید سرمایهگذاری هم مهم است و ما در دهه نود از لحاظ سرمایهگذاری خیلی عقب ماندیم.
اما عملکرد متولیان امر حداقل در صنعت دخانیات نهتنها چندان دستاوردی در این راستا نداشت؛ بلکه همچون سالهای قبل، سال 1402 هم توأم با چالشها و اتفاقاتی بود که عمده آنها از ناحیه قانونگذاری، سیاستگذاری و رفتار و عملکرد متولیان و مسئولین امور حاکمیتی رقم میخورد.
مالیاتهای فزاینده، وضع قوانین غیرکارشناسی، سامانههای ناکارآمد و بازدارنده، رونق قاچاق کالای دخانی و... مسائل و موضوعاتی بودند که صنعت دخانیات در سال 1402 با آنها مواجه و از این رهگذر در تنگنا بود. در شروع سال 1402 صنعت دخانیات با بند «ه تبصره 17» قانون بودجه مواجه شد که طی آن علاوه بر مالیاتهای قبلی که در قانون مالیات بر ارزش افزوده تجمیع شده بود، مالیاتهای جدیدی برای کالای دخانی وضع شده بود. مالیات نخی برای هر نخ سیگار با برند ایرانی 500 ریال و برای هر نخ سیگار تولید داخل با برند بین المللی 1000 ریال و مالیات وزنی برای هر بسته پنجاه گرمی تنباکوی معسل 200،000 ریال.
این شیوه مالیاتگذاری خصوصاً برای تولیدکنندگان تنباکوی معسل فلجکننده بود. بهطوریکه آنان را در معرض رقابت نابرابر با کالاهای دخانی قاچاق و تقلبی قرار داد و هر کیلو تنباکوی معسل که به طور متوسط قیمت آن با احتساب مالیاتهای قبلی 400 هزار تومان بود مشمول 400 هزار تومان مالیات جدید شد و نهایتاً به 800 هزار تومان رسید و برنده واقعی این رقابت قاچاقچیان بودند. بسیاری از تولیدکنندگان ایرانی تنباکوی معسل، تولید خود را متوقف کردند و یا برخی ترجیح دادند تولید خود را به خارج از مرزهای ایران بالاخص سلیمانیه عراق منتقل کنند و عدهای هم که دست به سرمایهگذاریهای کلان در این زمینه زده بودند برای ادامه فعالیت دچار تردید شدند و توقع داشتند که بعد از پایان سال بودجهای دولت یعنی سال 1402، این بند قانونی تکرار نشود یا حداقل منطقی شود، تا بتوانند ادامه کار دهند. اما در کمال ناباوری این بند قانونی موقت و یکساله در قانون برنامه هفتم توسعه، پایدار شد و دوران بلاتکلیفی و حاشیهنشینی تولیدکنندگان ایرانی در رقابت با کالای قاچاق به مدت پنج سال دیگر تمدید شد. هرچند در گزارشی هم که مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی از آثار افزایش مالیات سیگار ارائه کرد توصیه شده بود که قبل از افزایش مالیات باید امکان قاچاق کالای دخانی به صفر برسد و در سالهای آتی نباید مالیات افزایش یابد.
برنامه هفتم توسعه، تداوم شوک بودجهای به صنعت دخانیات برای پنج سال دیگر
فعالین صنعت دخانیات چه در بخش تولید و چه در شبکه توزیعکنندگان هنوز از شوک بند هـ تبصره 17 قانون بودجه سال 1402 فارغ نشده بودند و امیدوار بودند که سال به پایان برسد و این بند در قانون بودجه سال آتی تکرار نشود که به یکباره با بند 5 الحاقی به ماده 73 لایحه برنامه هفتم توسعه مواجه شدند. طبق این بند مالیاتهای وضع شده بر روی کالای دخانی در قانون بودجه سال 1402 در طول برنامه هفتم توسعه به مدت پنجسال و با نرخ افزایشی تداوم مییافت بهطوریکه:
مالیات تولید داخل با نشان ایرانی 15 درصد، تولید داخل با نشان بین المللی 25 درصد، سیگار وارداتی با هر نشان 50 درصد، هر بسته تنباکوی پنجاه گرمی تولید داخل 20 درصد و هر بسته تنباکوی پنجاه گرمی وارداتی آماده مصرف 55 درصد نسبت به بودجه سال 1402 سالانه و بهمدت پنج سال افزایش مییابد.
این بند الحاقی در لایحه پیشنهادی دولت نبود و در کمیسیونهای تخصصی مجلس هم حتی نیامده بود و در کمیسیون تلفیق برنامه مجلس شورای اسلامی به لایحه الحاق شد. یعنی به همان شیوه رایج تحمیل مالیاتهای مضاعف به صنعت دخانیات در سالهای اخیر، در یک فضای بیخبری و بدون مطالعات کارشناسی قبلی و با سلب فرصت اطلاع و آگاهی از نظرات صاحبنظران، صنف و صنعت و حتی دولت !!! بهطوریکه آقای منظور معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان برنامهوبودجه کشور در صحن علنی مجلس بهشدت با آن مخالفت کرد. ایشان گفتند در حال حاضر انواع سیگار به انحای مختلف قاچاق میشود و با این اقدام بهیقین قاچاق افزایش مییابد و پیام تورمی به جامعه مخابره میشود.
محسن زنگنه سخنگوی کمیسیون تلفیق مجلس هم که از مخالفان این بند الحاقی بود اعلام کرد که تصویب این بند ضمن افزایش قاچاق، از آن جا که سیگار بخشی از سبد معیشت مردم است موجب تحمیل هزینه مضاعف به مردم میشود. در جریان رأیگیری هم مجلس لحظاتی ملتهب شد و نهایتاً در 29 مهرماه بند الحاقی به ماده 73 لایحه با 109 رأی موافق و 73 رأی مخالف و 10 رأی ممتنع از مجموع آرای 199 نفر نماینده حاضر در جلسه تصویب شد. مصوبهای که جعفر قادری نماینده شیراز و عضو کمیسیون تلفیق در مورد آن گفت: «این بند به صورت ناپلئونی رأی آورد.» جالب این که شورای نگهبان به اصل این بند، که بعد از برخی اصلاحات در جریان تصویب در صحن علنی مجلس، به بند 3 الحاقی به ماده 73 تغییر یافت، ایرادی وارد نکرد. لیکن به اجزاء 2-2 و 3 و 4 این بند قانونی که ناظر به برخورد با تولیدات تقلبی و غیرقانونی و قاچاق بود و میتوانست نقطه قوت این بند الحاقی مخل تولید باشد ابهام وارد نمود و به مجلس شورای اسلامی برگردانید.
سایه قاچاق هوشمند بر سر صنعت
امسال هم همچون سالهای قبل کالای دخانی قاچاق رقیب اصلی تولیدات داخلی و قانونی بود. افزایش نرخ ارز در ایران باعث شده بود که کالای قاچاق تا حدودی مزیت رقابتی خود را در قبال تولیدات داخلی از دست بدهد و فرصتی برای جایگزینی تولیدات ایرانی بهجای کالای قاچاق فراهم شود. اما با اتفاقی که در قانون بودجه سال 1402 اتفاق افتاد و طی آن مالیات اقلام دخانی تولید داخل افزایش یافت و این بند قانونی در برنامه هفتم توسعه هم ابقاء شد، کالای قاچاق دوباره مزیت رقابتی پیدا کرد و با گران شدن تولیدات داخلی به دست قانونگذاران و متولیان امر، قاچاقچی سهم از دست رفته خود را باز پس گرفت. وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در مراسم روز کارگر در شرکت دخانیات ایران گفت: چرا کسی که در آن طرف دنیا تولید کرده است و محصولات خود را به داخل کشور میآورد از ما ارزانتر عرضه میکند و باید بدانیم حلقه مفقوده کجاست.؟ ما یارانه آب، برق، گاز میدهیم با این وجود تولیدات ما گرانتر از خارجی است و برخی افراد اقدام به قاچاق آن میکنند. ایشان هر چند بهرهوری و مدیریت منابع را راهکار ارتقاء رقابت اعلام کرد، اما از این مهم غافل بود که آنچه مالیاتهای غیرکارشناسی بر سر تولید داخل میآورد با هیچ بهرهوری و بسیج امکانات جبران نمیشود و این دستهای داخلی است که به کالای قاچاق خارجی در داخل مزیت میدهد و برایش سهم از بازار فراهم میکند.
محمدرضا تاجدار رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات دخانی در مصاحبههای مختلف در مورد بیداد کالاهای قاچاق دخانی هشدار داد. ایشان میزان فروش سیگار قاچاق در بازار ایران را سالانه بین 15 تا 20 میلیارد نخ و تنباکوی قاچاق و جعلی را 5000 تن اعلام کرد. در گزارشی جداگانه گردش مالی سالانه قاچاق سیگار در ایران 40 همت اعلام شد. در تمامی ماهها شاهد کشفیات کالای دخانی قاچاق توسط نیروی انتظامی بودیم. به گفته محمدرضا تاجدار تنها 3 تا 8 درصد از مجموع سیگارهای قاچاق ضبط و کشف میشود. جدیترین اقدامی که در سال 1402 در برخورد با کالای قاچاق شاهد بودیم اقدام وزارت اطلاعات برای شناسایی و برخورد با باندهای قاچاق بود. طبق اطلاعیه آن وزارتخانه در این اقدام بیش از یک صد انبار اصلی قاچاقچیان کشف و ضبط شد و 60 نفر از اعضای شاخص باندهای قاچاق شناسایی و به مراجع قضایی تحویل داده شد. عوامل تعزیرات هم در یک مرحله در بازار مولوی حضور داشتند و برخوردهایی با فروشندگان اقلام دخانی قاچاق در سطح عرضه صورت گرفت.
تبصره 4 الحاقی ماده 18 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز
طبق دستورالعملهای تبصره 4 الحاقی ماده 18 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، با کالاهایی که مقررات تعیینی دولت در مورد آنها رعایت نشده باشد در چارچوب قانون قاچاق کالا و ارز برخورد میشود. یکی از این مقررات ثبت آنی ورود و خروج کالا در سامانه جامع تجارت و انبارها بود. با استناد به این ضوابط برای خیلی از فعالین پخش کالای دخانی که کالای قانونی و تولید داخل را خرید و فروش میکردند به اعتبار این که الزامات ثبت آنی در سامانه مذکور در مورد آنها رعایت نشده بود پروندههای تعزیراتی تشکیل شد.
لازم به توضیح است این خود تبصره 4 الحاقی به ماده 18 قانون کالا و ارز نیست که موجب این معضل برای فعالین اقتصادی بالاخص در عرصه توزیع کالای دخانی شده است، بلکه دستورالعملهای اجرایی این قانون است که باعث انحراف از برخورد با قاچاق واقعی به سمت و سوی کالاهای قانونی تولید داخل شده است. آن هم به صرف عدمثبت همزمان ورود و خروج کالا در سامانه، ضمن این که خود این عمل یعنی همزمانی ثبت خروج کالا با ورود آن از نظر اصول حسابداری و انبارداری ممکن نیست و بین انبار تحویلدهنده و انبار تحویلگیرنده فاصله زمانی و مکانی وجود دارد. هنوز فعالین اقتصادی بهویژه در عرصه صنعت دخانیات از تبعات الزامات ثبت آنی در سامانه جامع تجارت و انبارها فارغ نشده بودند که سامانه مؤدیان و پایانههای فروشگاهی معرفی شد.رعایت الزامات قانونی به همین عنوان یعنی «قانون پایانههای فروشگاهی و سامانه مؤدیان» برای کلیه مشاغل از 01/10/1402 الزامی شد. این قانون و سامانههای مرتبط با آن یک تحول اساسی در نظام مالیات ستانی کشور است و عدم رعایت آن موجب جرایم سنگینی خواهد بود. این در حالی است که فعالین اقتصادی و کسبه اطلاعات چندانی در مورد نحوه عمل ندارند. ضمن این که در سطح معاملات خرد و خردهفروشی امکان اخذ کد اقتصادی مشتریان فراهم نیست و برخی کد ملی و یا کد اقتصادی ندارند یا از ارائه آن خودداری میکنند در حالی که باید اطلاعات خرید و فروش تا حلقه نهایی در این سامانه درج شود.
علاوه بر مشکلات اجرایی در مورد سامانهها، مشکلاتی همچون نقص خود سامانهها، قطعی اینترنت و فراهم نبودن زیرساختهای نرمافزاری و سختافزاری لازم مسائلی هستند که در عمل به مشکلات عرضهکنندگان کالای مجاز و قانونی تولید داخل افزوده است. در مورد حاکمیت سامانهها بر تولید، رئیس اتاق بازرگانی تبریز میگوید:
در حال حاضر 40 سامانه در کشور وجود دارد و فعالان اقتصادی باید یک تیم کاری برای ثبت فعالیتها، کالاها و... با صرف هزینه و زمان زیاد استخدام کنند.
ادامه تقلیل جایگاه سیاستگذاری و تنظیم مقررات صنعت دخانیات کشور
سال 1400 بود که نمودار تشکیلاتی وزارت صمت بازنگری شد و در ساختار جدید عنوان مرکز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات کشور که متولی امور حاکمیتی صنعت دخانیات کشور بود حذف شد. این در حالی بود که طبق مصوبه مورخ 27/04/1391 هیأت وزیران پنج وظیفه و مأموریت اصلی برای امور حاکمیتی صنعت دخانیات کشور تعریف و «مرکز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات کشور» به عنوان متولی امور حاکمیتی در مجموعه وزارت صمت تشکیل شده بود. علیرغم نگرانیها و دغدغههایی که فعالین صنعت و تشکلهای مرتبط مطرح کردند مرکز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات کشور از ساختار تشکیلاتی وزارت صمت حذف شد و اعلام شد که وظایف و ماموریتهای آن در قالب ستادی تحت عنوان «ستاد صنایع دخانی» انجام خواهد شد. ستادی که هیچ تعریفی در نظام اداری و تشکیلاتی مصوب آن وزارتخانه نداشت. با وجود این، فضای اداری و نیروی انسانی مرکز سابق دست نخورده باقی ماند و در ذیل معاونت صنایع عمومی وزارت صمت وظایف قبلی مرکز برنامهریزی و نظارت بر دخانیات کشور را انجام میداد. در سال 1402 مجدداً تغییراتی در جایگاه ستاد مذکور داده شد و ستاد در ذیل دفتر صنایع سلولزی، چاپ و نوشتافزار که یکی از ادارات کل معاونت صنایع عمومی وزارت صمت بود قرار گرفت.
28 شهریورماه بود که انجمن تولیدکنندگان، واردکنندگان و صادرکنندگان محصولات دخانی، طی نامهای از وزیر صنعت، معدن و تجارت درخواست کرد ضمن ممانعت از انحلال ستاد صنایع دخانی، از طریق انتقال آن به زیرمجموعه یکی از دفاتر معاونت صنایع عمومی، با تقویت و ارتقاء آن ستاد در ساختار سازمانی وزارت صمت، جایگاه تخصصی و مستقل برای امور حاکمیتی محصولات دخانی در نظر گرفته شود.
تدوین برنامه راهبردی صنعت دخانیات در دستور کار وزارت صمت
تدوین برنامه راهبردی صنعت دخانیات امسال در دستور کار ستاد صنایع دخانی قرار گرفت و طی جلساتی که با حضور مسئولین و کارشناسان مرتبط وزارت صمت و نمایندگان تشکلهای مرتبط برگزار شد، احصاء چالشهای صنعت دخانی و ارائه راه کارهای توسعه و تکمیل زنجیره ارزش صنایع دخانی بهمنظور بهبود توان رقابتپذیری در دستور کار قرار گرفت.
در ترسیم چشمانداز آتی صنعت در این سند آمده است:
صنعت دخانیات صنعتی است برونزا، دوستدار محیطزیست، با رشد مناسب در بازارهای صادراتی با بهرهگیری از توان ملی.
دارای هدف ارتقای بهداشت جامعه
توانمند در تولید محصولاتی با کمترین آسیب بهداشتی
تأمینکننده نیاز داخلی با قیمت و کیفیت مناسب.
شرکت دخانیات ایران در کانون بحران صنعت
واگذاری شتابزده و بدون مطالعه سهام شرکت دخانیات ایران و یک دهه شوکهای مدیریتی وارده به آن با انتصاباتی عمدتاً بر پایه ملاحظات جناحی و سیاسی بالاخره آثار خود را در سال 1402 بیشازپیش نمایان ساخت و شرکت در موقعیت بحران تداوم فعالیت قرار گرفت. انبوه بدهیها و زیان انباشته توأم با افزایش نرخهای مالیاتی و مشکلات ناشی از تأمین ارز برای واردات مواد اولیه موجب شد فروش اموال و داراییهای شرکت در دستور کار قرار بگیرد که این راهحل هم بیحاشیه نبود. ضمن این که ماهیت دولتی شرکت باعث میشد هر گونه درآمد ناشی از فروش دارایی در چارچوب مقررات مولدسازی دولت الزاماً بهحساب خزانه واریز شود و بازگشت این منابع به شرکت با اما و اگرهایی همراه بود. اساس واگذاری داراییها هم مورد اعتراض قرار گرفت بهطوریکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی در استان گیلان و دادستانی عمومی و انقلاب استان هم به موضوع ورود کردند.
شرکتی که علیرغم بحرانهای درونی، یک سال پیش سودآور معرفی شده بود و دستاندرکاران وقت آن به طور نابجا کلیپهایی با عناوینی همچون «پرواز با بال شکسته» یا «بهار سودآوری» درست میکردند و در فضای مجازی پخش میشد، امروز در موقعیت «فرود بدون بال» و «خزان زیان انباشته» قرار دارد. 1200 میلیارد تومان زیان انباشته تا پایان سال 1401 و وقفههای طولانی در خطوط تولید شرکت به دلیل کمبود نقدینگی و نداشتن مواد اولیه، واقعیتی است که وجود دارد و با هیچ شعار و کلیپ سازی قابل پرده پوشی نیست.
اعلام این که اسامی برخی سیگارها ارزشهای انقلاب است توسط دبیر شورایعالی انقلابفرهنگی از آخرین شوکهایی بود که بر شرکت دخانیات ایران وارد شد. وی اسامی سیگارهایی همچون بهمن، 57 و آزادی را ارزشهای انقلاب دانست که باید تغییر کند. برندها از ارزشمندترین داراییهای هر بنگاه اقتصادی از جمله شرکت دخانیات ایران است که در صورت تغییر میتواند اندک سهم از بازار باقیمانده شرکت را هم از دسترس آن خارج کند.
برنامهای برای تغییر تصاویر هشداری پاکات سیگار و تنباکو از سال آتی
بهزاد ولیزاده رئیس دبیرخانه ستاد کشوری دخانیات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از تغییر تصاویر هشداری پاکتهای محصولات دخانی از سال آتی خبر داد وی میگوید 8 تصویر از میان تصاویر طراحی شده انتخاب شده که 6 تصویر آن برای بسته بندی سیگار و 2 تصویر هم برای بستهبندی تنباکو است. دستورالعمل بستهبندی محصولات دخانی هم تهیه شده و قرار بر این است که وزارت صمت اعلام نظر کند. ولیزاده میگوید تاکید ویژه ما تغییر بستهبندی تنباکوهای میوهای است تا تصاویر میوههای مفید از روی پاکتها حذف شود. از طرف دیگر بررسی دستورالعمل بستهبندی در وزارت صمت طی جلساتی با حضور نمایندگان تشکلهای تولیدی و توزیعی محصولات دخانی در حال انجام و مشورت قرار دارد.