تورم (Inflation)
تورم به معنای افزایش سطح عمومی قیمتها می‌باشد و با شاخص‌هایی مانند "شاخص بهای کالاهای مصرفی" اندازه‌گیری می‌شود.
تورم از طریق افزایش سطح عمومی قیمتها باعث کاهش مزد واقعی می‌شود و این خود می‌تواند در بازار کار به افزایش اشتغال کمک کند.
تورم برای پس‌اندازکنندگان و مردمی که با درآمد ثابت زندگی مضر می‌باشد اما برای دریافت‌کنندگان وام خوب است چرا که هزینه واقعی وام کاهش می‌یابد.
تورم باعث تشویق مصرف و ایجاد شغل می‌گردد و دولتها از آن برای ایجاد انگیزه تولید و خروج از رکود اقتصادی استفاده میکنند و با استفاده از ابزار‌های اقتصادی به تورم دامن می‌زنند،البته این موضوع برای تورم‌های با نرخ کنترل شده و بین 1تا 4 درصد صدق می‌کند
بیشتر اقتصاددانان قبول دارند که تورم از افزایش عرضه زیاد پول ایجاد می‌شود، بنابراین همیشه دولتها مقصرین اصلی تورم هستند چه کوچک چه بزرگ.
معمولا بسیاری از اقتصاددانان کاهش عرضه پول و کاهش سرعت گردش پول را برای کنترل تورم توصیه میکنند.کاهش مخارج دولت هم از دیگر راههای کنترل تورم است.
ثابت شده که سیاستهای تورمی برای خروج از رکود در کوتاه مدت نتیجه دارد و در میان مدت و بلند مدت کارایی لازم را ندارد.
رکود (Stagnation)
رکود در اقتصاد مقابل تورم می‌باشد و با کاهش هزینه‌های زندگی و کاهش سرمایه‌گذاری همراه است رکود توام با اشتغال ناقص عوامل تولید و بیکاری است.
رکوداقتصادی همچنین به معنی کاهش ارزش دارایی‌ها می‌باشد و این موضوع مردم را برای پس‌انداز بیشتر و کاهش مصرف تشویق می‌نماید.
این حلقة مارپیچی می‌باشد و در نتیجه تولید نافروش باقی می‌ماند و کاهش پیدا می‌کند، کارگران اخراج می‌شوند، کارخانجات بسته می‌شوند، و مردم پول کمتری برای خرج کردن خواهند داشت.
درمان این موضوع معمولاً ترکیبی است از مواردی مانند تزریق پول در اقتصاد و کم کردن نرخ بهره برای تشویق بیشتر به مصرف در جامعه و سرمایه‌گذاری. چون کاهش نرخ بهره باعث تشویق به هزینه کردن بیشتر در زمان حال و افزایش سرمایه گذاری و بالتبع افزایش تولید می‌شود اینها سیاستهای پولی نامیده می‌شوند و یک سری سیاستهای مالی برای خروج از رکود توصیه شده همچون افزایش مخارج دولت.
تورم رکودی(Stagflation)
اقتصاددانان یک موضوع جدید و خطرناکی را در دهه 1970 مطرح کردند و آن تورم رکودی بود که ترکیبی از رکود و تورم است که قبلاً تصور می‌شد هرگز امکان ندارد توامان باشند چون طبق اقتصاد کینزی یا تورم داریم یا رکود اما بعدا معلوم شد همزمانی دو پدیده رکود و تورم امکان پذیر است.
در ایران در حال حاضر این پدیده خود را نمایان ساخته است و ما رکود اقتصادی و کاهش میزان تولید و همزمان افزایش سطح عمومی قیمتها را بصورت تورمی تجربه می‌کنیم.
درمان تورم توام با رکود مستلزم بکارگیری روشهای متفاوتی است و بیشتر جهت گیری حمایت از تولید دارد که اصطلاحا سیاستهای طرف عرضه نامیده می‌شوند.
تهیه کننده: کیوان شربیانی